HET IS 1967 als in het Valkenswaardse café “De Rietvink” regelmatig een groep motorcross liefhebbers bij elkaar komen. Het zijn de supporters van motorcrosser Piet Cuijpers. Onder het genot van een pot Dommelsch Bier en een sigaret worden sterke verhalen verteld over de prestaties van Piet. Die kan zich niet beroemen op enorme successen maar dat maakt de supporters niets uit, elke zondag veel plezier op de cross en doordeweeks nog even napraten.

Onder de schare supporters zijn aanstaande zwager Noud van Ham. Noud word al snel benoemd tot “penningmeester” van de supportersclub want Piet heeft natuurlijk geld nodig om zijn hobby te bekostigen. Er wordt regelmatig met de pet rond gegaan of er worden andere listen bedacht om geld in het laadje te brengen. Zo dient iedereen lid te zijn van de “blauwe knoop”, dat wil zeggen, allen moeten een blauwe knoop met zich meedragen. Worden ze ergens gecontroleerd en men heeft de knoop niet op zak dan kost dat één gulden boete.

Maar de ambities van Piet Cuijpers waren snel tanende en ook zijn supportersclub leek vroegtijdig een stille dood te sterven.

Enkele leden waren ondertussen dusdanig met het crossvirus besmet dat zij hogere ambities hadden. Met of zonder Piet, ze wilden een echte motorclub oprichten met als doelstelling het opnieuw organiseren van crosswedstrijden in Valkenswaard. De supportersclub werd omgedoopt in Motor- en Automobiel Club de Rietvink. Daarmee veranderde de supportersclub in een echte auto- en motorclub. Grote vraag bij de oprichting was of men zich ging aansluiten bij de Koninklijke KNMV, opgericht in 1904, of bij de in 1949 opgerichte NMB. De NMB opereerde voornamelijk in de zuidelijke provincies en leefde al tientallen jaren op voet van oorlog met de landelijke KNMV. Zelfs zo erg dat crossen door NMB leden op een KNMV circuit of omgekeerd als besmet gold met alle gevolgen van dien. MAC De Rietvink koos al snel voor de KNMV en dat werd nog datzelfde jaar beloond met de organisatie van een wedstrijd.

Er was nog een datum open voor een extra motorcross en op 20 oktober 1967 mocht de jonge MAC de Rietvink onder auspiciën van de KNMV deze wedstrijd organiseren. Er was amper geld in kas maar men wilde er toch een succes van maken. Het circuit was gelegen op de Lage Heide, waar nu het Eurocircuit Rallycross is gevestigd. Slechts een paar kilometer van de Belgische grens lag het voor de hand dat er ook een aantal Belgen werden uitgenodigd. Probleem was dat die coureurs een startgeld vroegen wat de jonge club niet in kas had. Uiteindelijk waren er drie rijders toch bereid te komen en aan het eind van de wedstrijd zou de balans worden opgemaakt en mocht er een positief saldo zijn dan zouden de Belgen een vergoeding ontvangen. De wedstrijd werd een succes met maar liefst drie Belgen op het podium. Jan Boonen als eerste over de streep, gevolgd door zijn landgenoten Jaak van Velthoven en Harry Everts. Na afloop van de wedstrijd werd in de keuken van café de Rietvink het geld geteld en de eerste drie rijders werden keurig uitbetaald.

Het succes gaf de aanzet tot de oprichting van de “Motorsport Stichting Valkenswaard”, welke in de loop van 1968 en 1969 zijn beslag kreeg.

Op 18 april 1968 wordt MAC “De Rietvink” officieel erkend als aangesloten vereniging bij de KNMV. De naam zou per 03 februari 1969 veranderd worden in MSV/MVV, oftewel Motor Sport Stichting Valkenswaard/Motor Vereniging Valkenswaard. Dat er zowel een stichting als een vereniging werd opgericht was puur juridisch vanwege financiële zekerheden bij het organiseren van wedstrijden. De club zou voornamelijk als MSV door het leven gaan.

Op de eerste officiële bestuursvergadering met Harry de Graaf, Noud van Ham, Frans Verhappen, Antoon Schrijvers, Flip Cuijpers, Jan Heuvelmans en Henny van den Boomen werd het embleem van de vereniging uitgekozen. Dit embleem bestaat uit een schild met daarin diagonaal de letters MSV. In de linker onderhoek het embleem van de KNMV en in de rechterbovenhoek een schild met een terreinmotor. Het geheel wordt aan de bovenzijde bekroond met een valk. De valk en de kleuren geel-(licht)blauw refereren aan de gemeente Valkenswaard.

Internationaal motorcrosser Broer Dirkx gold als een van de beroemdste inwoners van Valkenswaard. Hij was uitbater van zijn café “Toeristen Bar” aan de markt. De naam van zijn café was zeer toepasselijk want van heinde en verre trokken motorsportliefhebbers naar zijn kroeg om een glimp van een van ’s werelds beste motorcrossers op te vangen.

Na jarenlang tot ’s werelds beste rijders in de 500cc klasse te hebben behoord kwam er in 1966 plotseling een einde aan de imposante carrière van Broer Dirkx.

Broer Dirkx vierde hoogtijdagen op zijn zware BSA totdat een aantal jonge crossers tot ontdekking kwamen dat je met een lichte tweetakt machine de veel zwaardere viertakt machines gemakkelijk de baas was. Daar stond Broer dan, in de bloei van zijn leven, op het hoogtepunt van zijn carrière, in binnen- en buitenland geroemd om zijn prestaties. Met zijn forse postuur en ruim 100 kilogram gewicht geen partij voor de nieuwe generatie coureurs op hun lichte machines. Voor Broer restte slechts een vroegtijdig afscheid en een tot de nok toe gevulde prijzenkast als herinnering aan een roemrucht verleden.

Vrienden raadden hem aan om zijn geluk te beproeven in de zijspanklasse wat nog een typisch viertakt bolwerk was. Na lang aarzelen ging hij overstag, de BSA stond nog in de schuur en er werd een zijspan aan bevestigd. Begin 1968 keerde Broer Dirkx terug in de motorcross, nu samen met Joop Brouwer als zijspancrosser. Uiteraard werden door de mensen van MSV de verrichtingen van hun plaatsgenoot op de voet gevolgd. Nog datzelfde jaar greep Broer Dirkx de macht bij de zijspannen en bracht opnieuw een kampioenstitel naar Valkenswaard.

MSV en Broer Dirkx hadden elkaar snel gevonden en de club nam haar intrek in het café van Broer.

MSV wilde zo snel mogelijk weer een crosswedstrijd in Valkenswaard organiseren en wat zou mooier zijn dan een wedstrijd om het Nederlands kampioenschap zijspancross met plaatselijke favoriet Broer Dirkx aan de start.